Wandelend in de uiterwaarden bij de Waal kom ik langs een rijtje van vier walnotenbomen. Ik vind het elke keer fijn daar langs te komen, deze keer is het bijzonder. Ze roepen me. Ik ga tussen twee bomen in staan en groet ze. Ik weet dat behalve de fysieke boom die ik zie, de boom ook op een meer fijnstoffelijk niveau bestaat, dat er een boomwezen is dat de boom ‘vult’ en van leven voorziet. Het zijn deze wezens die ik groet. Ik vraag hen of elke boom een eigen wezen heeft of dat ze er samen een hebben. Het antwoord zie ik en weet ik. Ze hebben er elk een, maar die beide komen boven de bomen samen, want zijn uiteindelijk een. Dat is hoe het in beeld aan mij wordt getoond, zodat ik het kan bevatten en voelen. Ach ja, natuurlijk is dit het antwoord, alles wat we in afscheiding zien zijn verschillende uitingsvormen van dezelfde bron.
De bomen spreken
Ik vraag wat ik voor hen, de walnotenbomen, kan doen. De reactie komt direct: Schrijf over ons. Tja, schrijven … “Wat dan?” Ik luister met mijn hart. Dat we bestaan. Laat de mensen weten dat we bestaan. Dat ze met hun hart naar ons kunnen luisteren. Dat het hen zal helpen om van het denken naar het voelen te gaan. In de natuur zijn en de schoonheid te zien. Dat zal de mens helpen. En dan te weten dat daar in, achter en omheen een nog fijnere energie aanwezig is, die van de natuurwezens. Dat zal de mens helpen. “En hoe helpt het jullie?” Dat wat gezien wordt, wordt bekrachtigd. Als de mensen weten van ons bestaan worden wij sterker en kunnen we beter doen wat we doen . Met ons bedoelen we veel meer dan wij walnotenbomen, wij spreken voor alle bomen en planten. We willen samen werken met de mensen. Dat komt de mensheid ten goede, de natuur: de dieren en planten en de Aarde. Het is ook zo dat wat op de Aarde gebeurt van belang is voor wat er in het zonnestelsel en het universum en andere universa gebeurt. Dat staat in verbinding met elkaar en beïnvloedt elkaar. Wij kunnen voelen dat we samenwerken als de mensen ons bestaan bevestigen. Ze kunnen ons ook hulp vragen en vragen welke hulp zij ons kunnen bieden. Dan wordt ALLES naar een hoger plan getrokken. Ik vraag hun hulp. Wat kunnen ze voor mij doen, nu? Ik voel van beide bomen uit een bundel van energie naar mij toe stromen. Alsof die twee stralen mij krachtig op mijn plek zetten en stevig staande houden. Dat is me welkom in mijn leven zoals dat er op dit moment uit ziet. Dankbaar ontvang ik deze gift. Met een hele stoffelijke, fysieke knuffel neem ik afscheid.
Jij kunt het ook
Weet dat wat ik kan, jij ook kunt. Fijn gevoelig afgestemd zijn zodat je de taal van de natuur kunt verstaan kan iedereen, het is alleen in verschillende mate ontwikkeld. Er is niet meer voor nodig dan het vertrouwen dat je het kunt, het vertrouwen dat ‘’zij’’ er zijn en jouw uitreiken naar hen. Het kan een poos(je) geduld vragen tot je iets voelt, weet, hoort of ziet waarvan je beseft dat het een antwoord is. En ook al ervaar je geen antwoord, weet in ieder geval dat je met zo’n kleine daad als het groeten van een boom terwijl je daarbij weet dat je een wezen groet, je iets teweeg brengt dat een positieve impact heeft met een enorme reikwijdte.
Te serieus hoeven we het niet te maken. De Lichtwereld heeft absoluut humor. Dat het nou juist de walnotenboom is die ons oproept van het denken naar het voelen te gaan en te luisteren met ons hart! Walnoten bevatten stoffen die de hersenen voeden en helpen bij onze denkkracht. Het uiterlijk van de noot die we eten lijkt zelfs op hersenen!
Mei 2021